laatste weken

Mijn verblijf hier loopt ten einde, wat betekent dat het drukke dagen zijn, gevuld met kantoorwerk afwerken, in de scholen de laatste dingen afwerken, inpakken, nog wat spulletjes kopen en de avonden zijn gezellig gevuld met braais en feestjes.

Vorige woensdag mocht ik mee naar de vergadering van het social network, waar ik kennis maakte met allerlei vertegenwoordigers van andere ngo’s. Het is onvoorstelbaar hoeveel mensen zich hier inzetten voor de gemeenschap! De passie en toewijding die ze uitstralen is echt heel ontroerend. Vermits ik hier nu ondertussen al heel wat volk ken, is het echt fijn van op dit niveau mee te kunnen vergaderen en denken.

Vorige vrijdag nam ik afscheid van Kristien en James (en uiteraard Naomi’ke!), die nu weer terug in Zambia zitten. Ondertussen zijn alle Volens-papieren opgestuurd naar Brussel. Nu is het afwachten tot september om te weten of het project wordt goedgekeurd.

Op zaterdag hadden we eerst een verjaardagsfeestje bij een vriendin die op een prachtige plekje woont! Ze heeft zicht op de hele baai van het hotel tot Robberg, super rustgevend dat ruimtegevoel. De ‘inkom’ was een flesje champagne en afgezien van 1 verklede man, was het een gezellige beestenboel van vrouwen. Veel gegibber, leuke verhalen,...

Op zaterdagavond hadden we een braai met op de achtergrond (voor de mannen op de voorgrond) de laatste rugby match voor de kwartfinales. Veel gebrul en gelach, ook een beetje “tranen” vermits de eindstand 38-10 was. Van een nederlaag gesproken. Anyway, volgens de kenners, speelden de Bulls met hun B-team, dus binnen een week, bij de finale, winnen ze sowieso... We zullen zien!

Op kantoor werkte ik de Career Guidance af. We testten bijna 150 studenten, waarmee we nadien een indiviueel gesprek voerden en daarvan moest ik een samenvattende lijst maken. Belinda is heel druk bezig met de oriëntatie van de graad 12-studenten, vermits zij binnenkort hun aanvragen naar de verschillende universiteiten of colleges moeten opsturen. Daarnaast zijn we op kantoor bezig met alles rond pr en communicatie. We hebben met Karl en Kathleen twee experten in huis en dat is echt super! Ze kennen allebei heel wat van computer, hebben een hele frisse kijk op de zaak en zijn heel gedreven om de website, powerpoint, briefwisseling, brochure een grondige opmaakbeurt te geven. Echt fijn om te zien hoe elke vrijwilliger hier op zijn manier een verschil kan maken!

In Crags ben ik op het moment bezig met een powerpoint samen te stellen over de school, de computer van de secretaresse kan nog een schoonmaakbeurt gebruiken, examens moeten getypt en verbeterd worden, elke vrijdag ontvang ik de toeristen en op het einde van de dag volgt er nog een les bij Maria in het kralenwinkeltje. Wat zal het gek zijn van hier vier maanden niet te komen... Vermits ik al van augustus in Crags aan het werk ben, heb ik een heel leuke band met de directeur en de collega’s, we maken veel plezier en het is echt heel fijn van voor hen probleempjes op te lossen! Ondertussen zijn ook Karl en Kathleen hier aan het werk, zodat we zoals gisteren op Karl’s verjaardag even bij Monkeyland konden stoppen voor een kort lunchke. Heerlijk, zeker met de geluiden van de aapjes op de achtergrond.

In Plett Sec begon de week met heel droevig nieuws, een van de collega’s (een papa van 3 kindjes) overleed plots aan een hartaanval. Tijdens een assembly werden de leerlingen ingelicht en na een mooie speech van de directeur sloot een van zijn studenten af met een mooi gedicht. Hij was het vakhoofd voor Engels dus als ik iets voor Niki moest typen, was hij diegene die even moest controleren. Een heel sympathieke en zachte man...

Vanaf donderdag  ging Christina, een nieuwe Duitse vrijwilligster die jaren in Nederland studeerde, mee naar Plett Sec. Ze neemt er mijn jobke over en zal dus Niki assisteren met computer- en verbeterwerk. Daarnaast zal ze ook Mevrouw Bowers helpen, diegene die voordien hulp kreeg van Lot. Gezellig, want zij zal ook nog even samen met mij de huiswerkklas leiden.

Op vrijdag hielden we op school een memorial service voor Meneer Donley en het was ongelooflijk mooi! In het koortje van de collega’s zongen we een lied en ook het schoolkoor zong een aantal liedjes. De leerlingen lazen gedichten voor en er waren ook twee leerlingen die een lied voor hem zongen. De weduwe was samen met de twee oudste meisjes aanwezig en er waren ook heel veel collega’s van andere scholen. Heel ontroerend!

Naast alle activiteiten probeer ik zoveel mogelijk tijd door te brengen op het strand en met de hele vriendenbende. Volgend weekend eerst mijn afscheidfeestje, een braai met aansluitend een jaren ’70-’80-fuif in een club op het strand, op zaterdag verjaardag van Joke en braai tijdens de rugbyfinale, zondag opruimen en inpakken en dan is het bijna zover... Op donderdagmorgen stijg ik op en op vrijdag rond de middag land ik in Brussel. ’s Avonds weerzien met de hele familie en op zaterdag heb ik mijn eerste Zuid-Afrikaanse braai op Belgische bodem. Als er een ding is dat je mist als je bijna 10 maanden weg bent van huis, dan is het echt wel de vriendschappen die je al jaren opbouwde, dus niks leuker dan mijn eerste zaterdagavond door te brengen met ons ‘ploegske van ’t dorp’! Een goed begin van een mooie zomer in België.