Bij Guy en Marleen

9 januari 2010 - Plettenberg Bay, Zuid-Afrika

 

Impulsiviteit leer je in Zuid-Afrika niet af. Toen de plannen voor de trip naar Baviaanskloof in het water vielen (figuurlijk, want het is hier al weken zo droog dat er echt waterschaarste is) belde ik naar vrienden in de buurt van Kaapstad en 24 uur later zat ik in de auto richting Durbanville. Via een heel mooie route reed ik van de N2 door de wijnvelden over Robertson en Worcester. Prachtig! De gps wees me foutloos tot op de oprit van vrienden en het weekje op reis (op reis) kon beginnen. Wat leuk om bekenden te zien, dat doet altijd deugd, bovendien heeft dit koppel al 15 jaar gereisd, dus bergen reisverhalen en reistips animeren de hele week!

Op maandag reden we naar Cape Town Sea Point waar we voorbij het graafste zwembad in de wereld reden. Vlak naast de oceaan! Super! We genoten van de zon (niet van het water, dat was reuze koud) op het strand van Camps Bay, bij de grand chique. ’s Avonds reden we naar de Victoria en Alfred waterfront en bezochten we het aquarium. Heel indrukwekkend! Na lekkere fish and chips en een kriekske (ja, echt waar, na 5 maanden nog eens een kriekske (5€) in het Anker) genoten we van een prachtige show van de Ladysmith Black Mambazo in een drijvend openlucht theater in de jachthaven. Fantastisch! Op dinsdag reden we via een mooie route over Malmesbury en Langebaan naar het West Coast Nature Reserve. Magnifiek! Een natuurpark omheen een helblauwe lagune. Echt paradijslijk! We genoten van een heerlijke lunch en terwijl Guy op de fiets sprong, genoten de dames vanuit de auto van het landschap en de landstrook tussen de oceaan en de lagune. Prachtig! Even rusten op het strand en nadien reden we verder naar Melkbosstrand waar andere vrienden wonen. Vanop hun terras heb je een prachtig uitzicht over de Tafelberg en Robben Island. Echt indrukwekkend! Gezellig kletsen bij Vlamingen met zicht op de Tafelberg... Onvoorstelbaar wat er op een jaar kan veranderen, vorig jaar wist ik nog maar net dat ik een jaartje loopbaanonderbreking wilde...

Op woensdag reden we naar Paarl en zagen het monument voor de Afrikaanse taal, gingen picknicken met een prachtig zicht op de vallei en nadien sprong Guy op de fiets en wandelden Marleen en ik tot bij de boulders. Warm, maar heel overweldigend (vergelijkbaar met Ayers Rock in Australië). ’s Avonds at ik voor de eerste keer kreeft en dan nog wel door Guy zelf gevangen. Verser kan niet he.

We logeerden trouwens in het huis van een Afrikaner die vroeger een game reserve had en dat verklaart mijn leuke (maar toch een beetje griezelige) foto met de giraf!

Gisteren gingen Marleen en ik soldekes doen en dat was reuze gezellig! Ik vond datgene wat ik nodig had, dus kon ik vrijdag gelukkig en tevreden weer huiswaarts keren. Ik pikte Joke en Rob in Cape Town  op en bij het uitwisselen van vakantieverhalen ging het weer richting Plett.

Vandaag las ik een heerlijk boek uit en nu ga ik nog even van het zonnetje genieten voor we vanavond naar een show gaan met leuke jaren ’70 en ’80 muziek! Abba en Queen! Een streepje cultuur voor we maandag weer met goede moed aan de slag gaan.

Hopelijk stuur ik met dit berichtje een beetje warmte in jullie richting, want toen ik donderdag voor het eerst in maanden eens naar het VRT-nieuws keek op BVN had ik echt koude rillingen...

 

Foto’s

3 Reacties

  1. t.monique:
    9 januari 2010
    Dag Jorgi,
    Je zit werkelijk niet stil, noch tijdens de vakantie, noch tijdens het werk.Mooi!
    Echt waar, je moet in Europa nu niet praten over de opwarming van de aarde!!Een serieuze winterprik met records allerhande!
    De ijzige wind, die de voortdurend vallende sneeuw als een sneeuwstorm over de oppervlakte jaagt, voelt Siberisch koud aan. (ook al was ik nog nooit in Siberië)
    Ik laat de solden vandaag aan mij voorbijgaan en amuseer me met allerlei klasseer- en ander werk.
    Nog een fijne start en tot later.
    t.monique
  2. Stef De Decker:
    9 januari 2010
    Hallo Jorgi,
    hoe is het daar ?
    Je ziet precies al heel bruin !
    Hier zullen we niet bruin worden want het blijft maar sneeuwen.

    Groetjes,
    Stef
  3. Hanne:
    11 januari 2010
    Heerlijk om je zo te zien genieten ! Wij beginnen nu ook van Oostenrijk te genieten... maar de plannen om terug naar ZA te gaan worden al gesmeed.... je ziet: paradijselijke dingen veroveren het hart en laten je nooit meer los !