East London

Vrijdagmorgen vertrokken we na een snel ontbijtje naar East London waar we de drie anderen zouden terug zien.  Na een heel mooie route vonden we hen in een backpackers aan de oceaan.  Prachtig!

Het was een heel leuk weerzien! Gek hoe mensen op zo'n korte tijd een plaatsje in je hart veroveren. We hadden een heerlijke lunch in het zonnetje met zicht op dolfijnen en wisselden onze avonturen van de voorbije twee weken uit. We deden onze inkopen, want low budget reizen betekent zelf koken en vermits er in Coffee Bay geen winkel is, vertrokken we met een bomvolle koffer!

Daarna ging het via de N2 richting Umtata en na een crazy rit namen we de afslag naar Coffee Bay. Het is onvoorstelbaar wat ze allemaal durven op deze "autostrades". Ze steken elkaar voorbij in een bocht, tegen 140km/uur, zonder middenberm. Dus je rijdt niets vermoedend op je eigen baanvak en ineens heb je een tegenligger! Compleet geflipt! Geiten, koeien en schapen steken vlotjes de N2 over. Ze parkeren op de pechstrook en doen hun portier open, zonder kijken natuurlijk, dat zou pas gek zijn. Gewoon op automatische piloot rijden zoals je vaak kan doen op de Franse autostrades is er hier niet bij. Elke minuut kan er je iets overkomen! Gelukkig had ik steeds co-piloten naast me die me entertainden en alert hielden!

En toen sloegen we af naar Coffee Bay! Als je een verkeersbord ziet:"Opgelet potholes!" wees dan maar zeker dat ze niet overdrijven. Diepe putten in de weg, waardoor we beslisten achter een taxibusje te rijden, vermits die de weg op hun duimpje kennen.  Goede beslissing, maar het bracht ons soms wel op het verkeerde baanvak en dan is een tegenligger niet wat je wil tegenkomen! En toen ging de zon onder en dat gaf prachtige effecten, maar het maakte het rijden niet makkelijker! Nog steeds overstekende dieren, overstekende kindjes, taxibusjes die rijles namen in Italië denk ik, ... Op een bepaald moment moest ik alles dichtslaan voor een schaap dat besloot dat het gras aan de andere kant groener was!  Ik stond volledig stil op 4 cm van dat beest, dat nietsvermoedend in mijn koplampen stond te kijken. Je kan je het "gekres" al wel voorstellen hé!

Na een crazy helling eindigden we in het pikdonker in Coffee Bay, waar we voor 5 nachten in de backpackers incheckten. We kregen met z'n 7 een mooie dorm en deelden de kamer met achtereenvolgens een Brit en een Nederlander. Na een heerlijk zelf bereid maal kroop dedees in haar bed en de anderen naar een plaatselijk festivalleke, waar ik tot 5 uur 's ochtends in mijn bedje kon van meegenieten.