Coffee bay
29 september 2009 - Coffee Bay, Zuid-Afrika
Vermits we hier vijf nachten sliepen, krijgen jullie een samenvatting van heel het verblijf in dit kuststadje aan de Wild Coast.
Toen we de eerste morgen opstonden, viel me pas op hoe mooi de omgeving was. De backpackers lag vlak aan de oceaan! Je valt zo elegant mogelijk van het stapelbed, doet je deur open voor een ochtendpipike en hoort de branding, machtig gevoel! Na een stevig ontbijt vonden we elkaar op het strand, waar we genoten van het zon en het zicht. Ondertussen kregen we de ene vraag na de andere van vrouwen die armbandjes enzo van kralen verkochten of van kindjes die wilden zingen voor een centje.
De tweede dag viel ik compleet zonder stem. En de anderen maar zeggen dat ik ze moest laten rusten... Jullie kunnen je al wel inbeelden hoe goed ik daarin was hé! Dat betekende wel dat de dagen in Coffee Bay eerder rustige dagen en nog rustigere avonden werden. Bovendien sloeg het weer volledig om zodat we drie dagen in de miezerige regen doorbrachten. De anderen kregen voor een prikje surfles en Leen en ik waren de fotografen van dienst. Gelukkig bood een vriend in Plett al aan van me surfles te geven, waardoor ik het niet al te jammer vond.
Maandag vertrokken we vroeg op een trektocht naar de Hole in the Wall, een fantastisch natuurverschijnsel. Door de kracht van de oceaan (of zoiets, de geografen mogen voor meer uitleg zorgen) ontstond er een gat in een gigantische rots! Prachtig om te zien! Echt een aanrader, zeker bij mooi weer, denk ik. We moesten er wel een gigantische tocht voor doen, langs de kliffen, waarbij mijn hoogtevrees af en toe zwaar de kop opstak! (Wie met mij al op de latten stond, heeft hier vast en zeker een idee van.) Halfweg bood een jongen zich als gids aan en hoewel het pad duidelijk was, namen we hem mee op weg. Geld geven als ze effectief iets doen, is iets waartoe we ons makkelijker laten verleiden, dan door bedelende kindjes.
Maar de beloning was echt groot! Nadien lieten we ons door een busje ophalen en ook dat was een heel avontuur! Wegen die enkel voor 4x4 bedoeld zijn, vormen echt een uitdaging hoor!
De avonden waren telkens heel gezellig: samen koken en plezier maken in de keuken, nadien met z'n allen rond de tafel, later gezelschapspelletjes, een quiz en voor de anderen nog wat poolen en feesten... Het maakte dat iedereen met een heel voldaan gevoel in bed kon kruipen!
Na een volledige rustdag op dinsdag eindigden we onze reünie met het trio. Zonder de sentimentele toer op te gaan, kan ik jullie wel vertellen dat ik ze ongelooflijk ga missen...
