op cruise

Trouwe lezers weten dat ik het voorbije weekend uitgenodigd was op het trouwfeest van Deirdre (zus van Bruce) en Dave. Donderdag reden we 85km naar George en vlogen we van George naar Johannesburg. Vermits het regende was het even spannend, want naar aanleiding van een ongeluk enkele maanden geleden, mogen vliegtuigen in George niet meer opstijgen bij zware regenval (dat wordt op 3 juni ook nog spannend!). Gelukkig hadden we enkel een uurtje vertraging en in Johannesburg kwamen Dee en Dave ons oppikken. Na de rust en een overvloed aan zee en natuur in Plett is het echt even wennen aan de drukte in de stad. Ze wonen in een ommuurde verkaveling, 24u/24 bewaakt, heel griezelig, maar wel super veilig en vermits ze ooit dieven met getrokken revolver in de slaapkamer hadden, snap ik wel dat ze hiervoor opteren. Het huis is prachtig ingericht, uitgerust met allerlei elektronische snufjes, net zoals die chique villa’s in Plett. Wat een contrast met de armoede van de leerlingen die ik die voormiddag nog in de klas had...

Op vrijdag moesten we om 5 uur opstaan, naar de vlieghaven rijden en ontmoetten we de hele bende tijdens een ontbijt in Mug and Beans (echt heerlijk!). Met 20 (Dee en Dave, Kyle en Monique, Justin en Laura, Hilton en Sheryl, Marc en Karen, Gavin en Tanita, Jane en Steven, Dominique en Leanne, Ashley en Denisa, Bruce en ik) vlogen we naar Durban en stapten op de shuttle naar de haven. Na wat een eeuwigheid leek mochten we aan boord. Amai, denk echt aan Love boat en Titanic en je komt heel dicht in de buurt van het immense van dit schip. We vaarden met de MSC Sinfonia die plaats biedt aan 1500 passagiers en 700 bemanningsleden. Reusachtig! 12 verdiepingen, 700 kajuiten, bars, restaurants, gym, zwembaden, beautycenter,... We installeerden ons in de kajuit en genoten van een cocktail bij het zwembad. Het water in het zwembad was zout en golfde heen en weer, heel gek! De entertainmentploeg voerde een show op en uiteraard werd iedereen uitgenodigd om ook een dansje te wagen. Als mensen het over de regenboognatie hebben, dan is dat hier echt heel duidelijk. Alle rassen zijn vertegenwoordigd: heel wat Indiërs, kleurlingen, de meerderheid is Afrikaner (Afrikaans en Engels sprekend), een klein aantal zwarten en onder de bemanning heel wat Aziaten. Opmerkelijk dat we allemaal in vrede op dit schip rondlopen, maar in het echte leven zoveel spanningen hebben... In de namiddag hielden we een evacuatieoefening waarbij we allemaal reddingsvesten uit de kajuit moesten aantrekken en bij de juiste reddingsboot moesten verzamelen. Grappig en toch ook wel een beetje griezelig hoor! Bepaalde scènes van Titanic flitsen dan wel even door je hoofd hoor. We aten telkens in hetzelfde restaurant tijdens de eerste shift en hadden keuze uit vier verschillende voorgerechten, hoofdgerechten en desserts. De compagnie is Italiaans dus je kan je wel voorstellen hoe knap de kelners waren hé! Uiteraard ergert ‘onze’ ploeg zich aan het feit dat hun Engels niet perfect is. Die Britse mentaliteit is toch onvoorstelbaar! Alsof hun taal de enige taal is, maar zelf ondernemen ze geen enkele poging om een woordje van welke taal dan ook te spreken... beetje degoutant. Af en toe een beetje gek dat ik nu midden in zo’n ploeg Britten zit, die op vakantie al om 10 uur heel luidruchtig bier kunnen drinken... Elke avond moesten we chique gekleed zijn, dus heb ik van Liesje accessoires mogen lenen, ongelooflijk wat een verschil een sjaaltje of juwelen maken! Kijk maar eens naar de verschillende foto’s, ik was echt vrouwelijk gekleed hoor! ’s Avonds hadden we een gezamenlijke vrijgezellenavond in de Irish Pub met veel cocktails, verkleedde bruid en bruidegom, opdrachtjes,... Veel plezier gemaakt! Op zaterdag meerden we aan bij een eilandengroep die behoort bij Mozambique. We moesten met 25 overstappen op een rubberen boot die ons naar het eiland bracht.  Op het strand was het een immense drukte van locale verkopers en Bruce en ik beslisten van het eiland helemaal rond te stappen. Prachtig! Echt paradijselijk! Een ongelooflijk romantisch plekje! We zagen helemaal niemand tijdens onze 8km wandeling. Toen we drie uur later weer in de drukte arriveerden, was het echt een reality shock! Ik was reuze blij dat we even op het vasteland waren, af en toe voelt zo’n schip echt een beetje claustrofobisch.

Zondag om elf uur trouwden Dee en Dave in een van de verschillende lounges. Ik mocht van Belinda een mooie jurk lenen en die paste als gegoten! De kapitein kwam recht uit Love Boat gestapt en aansluitend hielden we een hele foto reportage. In de namiddag veranderde het weer en genoot ik van een heerlijk namiddagdutje in de kajuit! Heerlijk, een beetje rust tijdens een weekend met allemaal nieuwe mensen. Als aperitief hielden we een cocktailparty in de disco met zicht op de oceaan. Prachtig! Opnieuw diner in het restaurant en dit keer sloten we af met de bruidsmars en de hele kelnerploeg die de wedding cake binnen droegen. Precies in een film!

Vanmorgen meerden we terug aan in Durban en moesten we al om 7 uur uit de kajuit. Op dit moment zitten we in de vlieghaven te wachten op onze vlucht naar Johannesburg waar we morgen opstijgen naar George. Het was een onvergetelijk weekend! Ik voelde me vaak een filmster! Uiteraard had ik ook af en toe zo’n golf van ‘waarom-ik-niet’-gevoel... maar vermits dat me bij elk huwelijk en geboorte overvalt, kan ik het wel een plaatske geven. Dit was ook wel het summum van romantiek hoor!

Ondertussen heb ik hier een beetje een Chrisostomos-gevoel gehad, want binnen een 80-tal dagen eindigt dit avontuur, of niet? Ik hou jullie op de hoogte!

(Kleine tegenslag: het scherm van mijn fototoestel ging zaterdagavond stuk, dus zie ik niet meer wat ik fotografeer... jammer he! Deze week ga ik zo snel mogelijk naar een fotograaf en hoop ik dat het kan gerepareerd worden. Gelukkig mocht ik van Jane en Dee hun foto’s van dit weekend kopiëren zodat ik jullie kan laten mee genieten.)